Akif
ABBASOV
(hekayə)
Prokurorluğa
şikayət gəlmişdi ki, qonşu ölkələrdən birinin maşınları gəlib bizim ərazimizdən
keçəndə Çinarlı rayonunda yol polisləri heç bir əsas olmadan onların qabağını
kəsir və rüşvət tələb edirlər. Şikayət ərizəsində yol polislərinin döş
nişanlarının nömrələri də qeyd olunmuşdu. Həmin polisləri respublika
prokurorluğuna çağırır, ərizə ilə onları tanış edirlər. Yol
polisləri min dona girir, and-aman edirlər ki, belə bir şey olmayıb. Görünür,
yolda onları saxlayıb yoxladığımızdan narazı qalıb şikayət ediblər.
Zərərçəkənlər
qonşu ölkədə yaşadıqlarından onları yol polisləri ilə üzləşdirmək mümkün olmur,
həm də oradan-buradan bu polislərə qəhmər çıxan, minnətçi düşənlər tapılır və
onlar xəbərdarlıq edilərək buraxılırlar.
Bu
məsələ ilə prokurorluqda məşğul olan mayor Malikov bir dəfə ailəsi ilə Gəncəyə
gedirdi. Çinarlı rayonuna çata-çatda yol polisləri onun idarə etdiyi
«Mersedes»i saxlatdırırlar. Malikov maşından düşmədən onların yaxınlaşmasını
gözləyir. İki polis işçisi yaxına gəlir. Biri özünü təqdim edir:
–
Çavuş İbrahim İsmayılov!
Mayor
Malikov dillənir:
–
Buyurun, eşidirəm. Nə günahın sahibiyəm?
İkinci
yol polisi aydınlaşdırmağa başlayır:
–
Vətəndaş, əvvəla, kəmər taxmamısınız…
–
Bunu bildik. Bəs sonra?
Yol
polisi maşının qabaq şüşəsini göstərərək deyir:
–
İkinci səbəb də var. Texniki baxışdan keçib-keçməməyinizi bildirən vəsiqə
pəncərə şüşəsinə yapışdırılmayıb.
Mayor Malikov
soyuqqanlı:
– Bunu da
bildik. Lakin üçüncüsünü nədənsə demədiniz. İndi mən nə etməliyəm?
Bu dəfə çavuş
İsmayılov dilləndi:
– Arif adama
oxşayırsınız. Üçüncüsü də odur ki, nahar etməliyik. Əllicə manat versəniz, bu
günkü naharı sizin hesabınıza edərik. Ondan sonra da siz sağ, biz də salamat…
Mayor Malikov
çıxarıb pəncərədən 50 manatı ona uzatdı. Çavuş İsmayılov sevincək pulu aldı və
hərbi qaydada təzim etdi. Mayor Malikov əlini döş cibinə atıb prokurorluğun
vəsiqəsini çıxardı və onlara göstərdi:
–
Mayor Malikov!
Yol
polisləri özlərini itirdilər. Çavuş İsmayılov cəld pulu maşının pəncərəsindən
içəri atdı. Mayor Malikov:
–
Bununla izi itirirsən? Keçməz, əzizim. Bu, daha pis. Əlinin izi pulda qalıb.
Yol
polisləri bilmirdilər başlarına haranın külünü töksünlər. Möhkəm ilişmişdilər.
Əlacları yalnız yalvarmağa qaldı. Mayordan kar aşmadığını görüb onun arvadına
dil tökdülər:
–
Ay bacı, bizi çevirin balalarınızın başına. Bizi sistemdən çölə atacaqlar.
Tutub dama basacaqlar. Evdə bir çətən külfətimiz var.
Mayor
Malikov o biri polisin də adını, soy adını soruşdu. Onları tanımışdı:
–
Yadınızda var ki, sizi prokurorluğa çağırmışdılar. Onda and-aman edirdiniz ki,
siz aydan arı, sudan durusunuz. Qonşu ölkədən mal gətirib-aparan sürücülər sizə
şər atırlar. Bəs indi nə oldu ki, yolda dayanıb gəlib keçənə əl açırsınız?
Yol
polisləri də vaxtilə onların işini aparan, indi isə mülki geyimdə olan mayor
Malikovu tanımışdılar.
Blogger ŞƏRHLƏRİ
Facebook ŞƏRHLƏRİ