DUZUMUN DUZU OLMADI
Çox sınadı dünya məni,
Dərdlərim dağ oldu, ana.
Öz əlimdən düşdüm yerə ,
Ümidim dağıldı ,ana.
Sovurdu bu dünya məni
Sovurdu ömür içində
Yoğurdu bu dünya məni
Yoğurdu ömür içində
Kündəm küt düşdü ay ana
Qara görünən bəxtimin
Başqa bir üzü olmadı.
Doğru sözüm zəhər oldu
Duzumun duzu olmadı…
VƏTƏNSİZ YAŞAMAQ
Qürbət elin baharı da qar imiş,
Naz-neməti çinar verən bar imiş.
Burda həsət ömrə vəfadar imiş,
Yad ellərdə keçən ömrün dadı yox..!
Vətənsiz yaşamaq... Bunun adı yox...
Nə yaşda olsan da, uşaq kimisən,
Kim axtarasan, burda kimi, sən?
Nəylə ovunasan, nəylə isinə?
Yad ellərdə keçən ömrün dadı yox..!
Vətənsiz yaşamaq... Bunun adı yox...
Tikan üstündəsən hər an, elə bil,
Sabaha etmirsən güman, elə bil...
Ha dedim, ha güldüm amma ki, Qabil,
Nə nöqtə, nə sual, nə nidadı... – yox,
Vətənsiz yaşamaq... – bunun adı yox...
Ukrayna, 04.10.2012
Blogger ŞƏRHLƏRİ
Facebook ŞƏRHLƏRİ