Tural Sahab- Sevgilidən ,ən sevgiliyə gedən yol Sezai Karakoç

Bu yazıya counter dəfə baxılıb
Sezai Karakoçu tələbəlik illərimdə Türkiyədən olan tələbə yoldaşlarım tanıtdı mənə.İlk oxuduğum şeiri” Mona Rosa” idi.Şeiri gənc yaşlarında sevdiyi qadına yazıb.Çox bəyənmişdim bu əsəri,sevdiyim qadına mən də,belə bir şeir yazmaq istədim,lakin alınmadı.Çünki mən Sezai deyildim.Ancaq bu şeir mənim həyata baxışımı deyişdi və məndə Sezai Karakoç yaradıcılığına maraq yaratdı.
Sezai Karakoçun şeirləri sanki başqa dünyalardan xəbər verir.
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara 
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi. 
Bir gülün aydınlığında ,sevdiyinə əllərini uzadan yalnız və yalız Sezai karakoç ola bilərdi.Çox sevgi şeirləri oxumuşdum,ancaq o şeirlərdə sevgilinin qaşından,gözündən başqa bir  şey tapa bilməmişdim.Sezai Karakoç isə fərqli idi onun bir qadına yazdığı şeirlərdə belə,başqa aləmlər vardı.O,sevdiyi qadının ruhunu sevmişdi,o ruhdakı sonsuzluğa açılan yolu görmüşdü.
İndi onun qar şeirindən  bir misranı birlikdə anlamağa çalışaq:
Allah kar gibi gökten yağınca 
Karlar sıcak sıcak saçlarına değince 
Başını önüne eğince 
Benim bu şiirimi anlayacaksın 
İlk baxışda anlamaq çətin görsənir bu şeiri,ancaq azca divan ədəbiyyatından anlayışı olan hər kəs görər burada şairin gördüklərini. Allah mələkləri yaratdı, mələklər qar dənələrini yerə endirməklə görəvləndirdi və o qar dənələri şairin sevgilisinin saçlarına toxundu.Qadın anladı bu dənələri mələklərin gətirdiyini və aşiqinin duası ilə Allahın göndərdiyini və ədəblə başını önünə əydi.Görürsünüzmü  şeirdəki incə romantikanı.
Şair şeiri” Her şeyi beni anlayınca anlayacaksın” bitirir.Və məncə bunu təkcə sevdiyinə deyil həm də oxucularına deyir.Bəli onu anlaya bilsək inanıram ki,çox şeyi anlaya biləcəyik.
İndi şairin “sevgi” şeirindən bir misraya baxaq,birlikdə:
Ah benim sevgim çiçek örneği 
Çarpılmışların kinini yeniler 
Beni alnımdan vurmak ister 
Saraların iftiraların gençliği 
Yenə sevgi,yenə çiçək.Bəs çarpılmışlar kimdir? Bu çiçəyə bənzər sevgi kimin nifrətini təzələyə bilərdi.Sezainin sevgisi namuslu,inanclı sevgi idi.O,sevgidə Allah vardı,vətən vardı,inam vardı.Ancaq bəzilərindən ötürü sevgi bədənlə məhdudlaşdığından,yataqla bitdiyindən əlbətdə bu təmiz sevgi onların nifrətini rəzələyəcəkdi.Onlardan ötürü heç bir əxlaq norması yoxdur və təbii ki,bu əxlaqı adı olan,yaradıcısı olan Allah da onlara bu işlərində əngəl olduğu üçün,Allaha da düşmən kəsilirlər.Və Sezai Krakoç bu insanları,bu gəncliyi iftiraların,xəstəliklərin gəncliyi adlandırır.
İndi bir zamanımıza baxaq,yenə də o gənclik,insanımızın əxlaqını korlamaq üçün işini davam etdirir.Bizə düşən isə Sezailərin izindən getmək,çiçək qoxulu sevgilərimizlə nifrətə,kinə qarş savaşmaqdır.Şairin “qara ilan” şeirindəki iki son iki cümləyə də nəzər yetirək;
Seni süt içmeğe çağırıyorum parmaklarımdan 
Kara yılan kara yılan kara yılan kara yılan
Burada bir hədisə diqqət çəkir şair.Barmaqdan süd axması,o süddən içmək elim,bilgi ,mərifət əldə etməkdir.Yəqin ki,buradakı qara ilanlarıda hamı bilir,kimərdi onlar.
 Və gələk sona,ən sevgiliyə.Gənclik illərində sevdiyi qadına şeirlər yazan şair bir zaman sonra sevgisini böyüdüb   yardana çatır.
N qədərmi?
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim. Deyəcək qədər.Bu sözlərdən sonra söz demək ədəbsizlik olar.
Share on Google Plus

"eqoist": Unknown

Siz də öz yazılarınızı azizalibeyli@gmail.com və turalnuriyev679@gmail.com e-poçt ünvanlarına göndərə bilərsiniz.
    Blogger ŞƏRHLƏRİ
    Facebook ŞƏRHLƏRİ