Sevgilərin ən axmağı

                                           

                                            

öpülməyən  dodaqlarda qaldı  sevgi,
vida  görüşündə  sevdik  və  ayrıldıq
bu  həm  də ilk  görüşümüz  idi ilk və  son ,
öpüşmədik , əlindən tutmadım ,

tanıya  bilmədim  səni 
indi  isə  həsrətim  sevgimdən  daha  böyük .
başqa qızlarda axtardım varlığını . 
hər birində sən vardın 
amma  yoxlugun tərk  etmirdi  məni 
varlığın ruhuma həkk  olunmuşdu  
ərinlə bir yataqda uyuyanda 
yastığımı qucaqladım
həyat sərt üzünü göstərdi mənə . 
kimsəsiz uşaqlar kimi dolandim küçələrdə .

ilk ve son gorüşdə sənə aldığım
solan güllərdə qaldı sevgi 
indi əllərim əsir . yoxsul bir şairəm 
aclıqdan ölürəm cibim də 
heç siqaret parası da yox

insanlardan mərhəmət ummuram 
bir şeiri bir çörəyə satıram 
taleyim sənsizlik içinde gəbərir 
ruhum da satıldı ilk şeirimi satanda
geri dönməyə də üzüm yox indi . 

quruyan göz yaşlarında qaldı sevgi 
kaş qurumayaydı yanaqlarında
içəydim göz yaşlarını 
ölum  anında xəstə adamın içdiyi 
son şəfa  dərmanı  kimi

                                                                              Nicat  Həşimzadə  

                                                                                             

Share on Google Plus

"eqoist": Unknown

Siz də öz yazılarınızı azizalibeyli@gmail.com və turalnuriyev679@gmail.com e-poçt ünvanlarına göndərə bilərsiniz.