Xəyalə Sevil - Daş

Bu yazıya counter dəfə baxılıb









Yanağım yenə susadı, Gözümdən yaşlar daşacaq. Mən öləndə daş olacam, Böyüyəcəm dərdim kimi, Qəbrimdən daşlar daşacaq.
Anam, məni çağırma. Boylanıb arxamca Yüyürən səsə, Tövşəyə-tövşəyə, Nəfəs-nəfəsə. Dığarlana-dığarlana, Əyri-üyrü küçələrin Tozunda ,torpağında, Sığallana-sığallana Qaçacağam sənə sarı, Ürəyində daş olacam. Onda baxıb deyəcəyəm: “Anam, qara sal daşam mən, Başına bağladığın Qara şal daşam mən. Çınqıl-çınqıl daşlarıydım, İllər boyu yığılmışam, Böyümüşəm, Axır gəlib ürəyinə dağılmışam. Daşlı-daşlı dərd vermişəm sənə, anam. Dərdinə daş atmamışam , Parçalansın milyon yerə. Qorxmuşam, anam, qorxmuşam. Hər ana bir pay götürər Çıliklənmiş dərdlərindən, Saçlarında bəyaz-bəyaz Hörüklənmiş dərdlərindən. Anam, məni dərd götürər , Yanağımı pərt götürər. Ərk etmişəm, Hər dərdi sənə yıxmışam, Dərdlərimi bərk etmişəm. Dərdlərim qəmgin duruşun, Dərdlərim qəpik-quruşun.
Mən bir azca cəsarəsiz , Mən bir azca zəif qızın. Düşmüşdüm daşlar əlinə, Daşdan –daşa dəyib qızın.
Ürəyimi ucuz satdım, Məni yer aldı, yer aldı.
Share on Google Plus

"eqoist": Unknown

Siz də öz yazılarınızı azizalibeyli@gmail.com və turalnuriyev679@gmail.com e-poçt ünvanlarına göndərə bilərsiniz.
    Blogger ŞƏRHLƏRİ
    Facebook ŞƏRHLƏRİ