Xəyalə Sevil - On beş

Bu yazıya counter dəfə baxılıb

Bir yerdə böyümüşdük 
15 yaşımızadək.
15 yaşımızdan sonra 
Mən böyüdüm,
O, öldü.
Soldu üzündəki 
15 yaşlı təbəssüm...
Axırıncı dəfə görəndə
Anası qırmızı don almışdı təzə,
Geyinib gəlmişdi bizə.
Dırnağında qırmızı boyas ı,
Al günə çıxmışdı bəxtəvər.
Öləndə dedilər qara şal atıblar üstünə
Üzünü bağlasın deyə,
Qara şal günə çıxdı bəxrəvər.
Basdırmağa aparanda
Əllərindəki qırmızı boyası görünürmüş,
Boyalı getdi,
Dırnağındakı bəxtəvərliyi,
Dırnağındakı alı getdi.
Bircə onu apardı özünlə gedəndə.
Uşağıydım,
Ağlaya bilmədim yoxluğununa,
Amma ürəyimdə yer elədi.
Ömrümün 15 yaşını
15 yaşlı gor elədi.
Daha görə bilmirəm onun
Vərəmdən arıqlamış sifətini.
Tuta bilmirəm
Sümüyü çıxmış barmaqlarını.
Gözlərim boş,
Əllərim boş.
Ən unutmadığınız tarix ? deyəndə
Deyirəm 15.


***
Kaş deyirəm

Bayırda külək əsir.
Buludlar ağır-ağır,
Buludlar yağır,yağır,
Könlüm sənə tələsir.
Bu islanmış gecənin
Dəyişməyə köynəyi yox.
Yağışın səsi toy çalır,
Gəlini var,bəyi yox.
Yollar,yollar, uzun yollar,
Oğlum yollar, qızım yollar.
Olum sənə çətir yollar,
Gedənimi gətir yollar.
Kaş deyirəm,
Gözümdəki yaş deyirəm,
Qurusun, qurusun daha
Yanağımdan ayıbdı.
Gözlərimi yumub açam,

Deyələr qayıdıbdı...

Share on Google Plus

"eqoist": eqoist.net

Siz də öz yazılarınızı azizalibeyli@gmail.com və turalnuriyev679@gmail.com e-poçt ünvanlarına göndərə bilərsiniz.
    Blogger ŞƏRHLƏRİ
    Facebook ŞƏRHLƏRİ